Afgelopen weekend de Dodge mee voor het tweede weekend treffen na de restauratie, het Zandhazenbivak van Wheels.
De rit en een groot deel op de Oirschotse Heide probleemloos gereden, tot er gespeeld mocht worden op Knocky Hill, een steile bult van los zand.
Kopse kant en de "luie" zijkant zonder probleem genomen, als laatste de steile kant.
Een keer of drie op en neer en de top werd bijna bereikt, nog een beetje graven en springen en we zijn er, dacht ik dus. Een vette knal hielp me uit mijn droom. Eerste storingsreactie, meteen het contact uit en kijken wat er loos is. Het probleem was snel gevonden, een gebroken yoke op de versnellingsbak met als resultaat 0 aandrijving. Gelukkig gebeurde het op de steile kant in los zand zodat ik meteen stil viel en de korte aandrijfas niet de kans heeft gehad om onder het plaatwerk al draaiend en meppend huis te houden.
De korte aandrijfas ter plekke verwijderd en achter de REO van Jan Caron terug naar het bivak. De sleep over gezet op de Command van Jos Vrienten en zo terug naar huis (gelukkig maar 20 minuten).
Een telefoontje van naar Wil Verhagen (JEMAX) leverde dezelfde avond een nieuwe yoke op. Zojuist het zaakje vervangen, nieuwe yoke en nieuw kruisje (had ik gelukkig nog liggen). Morgen de vloerplaten terug en de auto is weer inzetbaar voor het Brabant Weekend.
Het slagveld.
Het is nu na een paar dagen roesten moeilijk te zien, maar de breuk was maar op 1/3 van de lengte nieuw, de rest was al gescheurd maar nooit eerder opgevallen. Gelukkig dat het op Knocky Hill gebeurde en niet op de snelweg, eindresultaat van een rondspinnende korte aandrijfas was dan minder tof geweest.
Grtz Moos